an

Aylardır yaşadığım en güzel şey. En güzel an. Kalbim attı yine küt küt. Korkudan değil ama bu sefer. Heyecandan. Şaka gibi. Belki de ömrümde ilk defa yaşadığım an, rüyalarımda olabileceğinden daha güzel, tahayyül edebileceğimden çok daha harikuladeydi.

Gözyaşlarım içime içime... yağıyor. Yıkanıyorum. Bu nasıl bir his. Tarifi yok.

Sevdim saçlarını, salınırken. Elimi tutuyorsun. Elin yüzümde. Hissetmek ne güzel; seni.

Onca şey geçti aklımdan; bir o an, bir öteki, bir şu an. Ama "bu" an ... Duruyorsun benimle, gitmeden. Duruyorum seninle, gitmem mi gerek diye sormadan, ne kendime ne sana.

Sürpriz misin, en beklenmedik?!

Artık bir hissim var, bir yaşantım. Ne olursa olsun benimle kalmasını istediğim; onu bırakmayacağım.

Ne büyük bir kıymet bu.