Gittim-Döndüm

Ne olcak ki dedim. Gittim. Olan oldu yine.

İnsanları öptüm. Merhaba dedim. Soruları geçiştirdim ustalıkla. Keyifle baktım.
Denize baktım. Tişörtümü hiç çıkarmadım. İzledim insanları, yetmedi. Yukarıya çıktım, ordan baktım.
Makineye bindim. Artık duramıyor makine. Olsun! durmasın. Olsun, durmasın.
Trambolinde zıplamak zormuş çok. Aptalca gülümsedim. Sersem gibi.
Güneşi batırdım. Yeteri yudum birayla.
İçtim, hayvan gibi. Çaldım, eğlendirdim, eğlendim. Gösteri yapıyorum. Gösteriyorum artık, o kadar benim olmuş ki gösterebiliyorum.
Değdim, değmelerine izin verdim.
Bi onu, bi bunu bi ötekini dinledim. Bi ona, bi buna, bi ötekine anlattım. Ne çok ne de az.
Dostumla paslaştım. Dostumla paylaştım.
Kaybolan bi kuşu buldum. Adı Lili. Lili sevindi mi bilmiyorum ama kuzenim çok sevindi.
Özledim, çok özledim.
Biraz da uzlaştım belki.
Goy goy yaptım, tey tey yaptım.
An an unuttum sıkıntılarımı. Hala işe yarıyo.
Belki de bu yüzden dönmek, vazgeçmek zor hala.

Ne olcak ki dedim. Döndüm. Olan oldu yine...

ulan

yaşamak yerine yazsak ya biraz, absürd öyküleri

tut yap yet

Tuttuğun, tutunduğundur.
Tutan, tutunamadığındadır.
Tutku, tıpkı tutuklu.
Tutuk, tutunamayan.
Tutulan, tıkanan.
Tutunmaya tutunmayan, kendisidir; kendisiyle uzlaşan.

Yetmeyen yitendir.
Yetinemeyen, yakınan.
Yetemeyen atılgandır.
Yeten, ilüzyon.
Yetebilen kucaklayandır.

Yapan yüksektir.
Yapamayan, eringen.
Yapmayan özgürdür.
Yapabilen, güvende.

Acıyan, merhamet arar
Belki kendi içinde belki dışında.
Acıtan merhamete susar
Belki kendi içindeki belki dışındaki.

Doğan ağlar,
Doğuran da.
Hangisi sevinçten?
Bileninki.

an

Aylardır yaşadığım en güzel şey. En güzel an. Kalbim attı yine küt küt. Korkudan değil ama bu sefer. Heyecandan. Şaka gibi. Belki de ömrümde ilk defa yaşadığım an, rüyalarımda olabileceğinden daha güzel, tahayyül edebileceğimden çok daha harikuladeydi.

Gözyaşlarım içime içime... yağıyor. Yıkanıyorum. Bu nasıl bir his. Tarifi yok.

Sevdim saçlarını, salınırken. Elimi tutuyorsun. Elin yüzümde. Hissetmek ne güzel; seni.

Onca şey geçti aklımdan; bir o an, bir öteki, bir şu an. Ama "bu" an ... Duruyorsun benimle, gitmeden. Duruyorum seninle, gitmem mi gerek diye sormadan, ne kendime ne sana.

Sürpriz misin, en beklenmedik?!

Artık bir hissim var, bir yaşantım. Ne olursa olsun benimle kalmasını istediğim; onu bırakmayacağım.

Ne büyük bir kıymet bu.

Yel

Kahra doğru esen o deli yel
Nereye saklanır yürek yelken açmak isterken

Acı da çay gibi
Çiğ kalıyor demlenmezse